Ad Klemans
2 november 1937 - 27 februari 2024
Afscheidsdienst woensdag 6 maart 2024 om 14.00 uur in de aula van Uitvaartcentrum DELA te Breda.
Tekst van de dienst kunt u hier lezen.
IWelkomstwoord
Beste mensen,
Na een voltooid leven nemen we vandaag afscheid van Ad Klemans-de Klerk.
Hier in deze aula, waar we haar voor het laatst tastbaar in ons midden hebben, willen we haar en haar leven met ons dankbaar gedenken.
Afscheid nemen van haar is voor ieder van ons een persoonlijke ervaring.
Ad was een uniek mens, er was geen tweede zoals zij.
Onze bijzondere herinneringen aan haar zijn een steun in ons verdriet.
Over die bijzondere herinneringen gaan we in deze dienst vertellen.
Een warm welkom aan Jonnie en Peter, Olga en Rosh, Michael, Naomi, Joey, Kayla en Warwick, Deusa en Koen.
Welkom aan Anton.
Namens hen heet ik familie en overige aanwezigen van harte welkom.
Mede namens mijn collega’s wens ik u veel sterkte toe.
…………………….
Straks luisteren we naar de woorden van Rosh en Kayla.
We staan ook stil bij het verhaal van Ads leven.
En tijdens de muziek in de dienst kijken we naar foto’s van bijzondere momenten uit het haar leven.
Het licht van de kaarsen
Vóór de dienst hebben de kleinkinderen bij oma de kaarsen aangestoken.
Het licht dat de kaarsen verspreiden heeft een bijzondere betekenis.
Daarmee drukken wij onze dankbaarheid uit, dat Ad deel van ons leven is geweest.
De kaarsen branden als symbool voor de 86 jaren dat haar levenslicht heeft mogen stralen.
Daarmee heeft zij het levenspad van veel mensen mogen verlichten en mede richting gegeven.
Het licht van de kaarsen herinnert ons ook aan haar doop.
Toen is er in de kerk voor Ad een doopkaars aangestoken met het vuur van de Paaskaars.
Tijdens haar doop is er een wens uitgesproken.
Die wens luidde dat zij een vonk van zorgzaamheid en liefde mocht zijn voor iedereen die zij in haar leven mocht ontmoeten.
Wij weten nu dus, dat die wens – uitgesproken bij haar doop – uit is gekomen.
Bij het aansteken van de kaarsen hebben we wederom het vuur van de Paaskaars genomen en daarmee is de cirkel van haar leven hier op aarde gesloten.
…………………….
Het muzieknummer waarnaar we nu gaan luisteren is door Ad zelf voor dit moment uitgekozen.
Mieke Telkamp zingt ‘Waarheen, waarvoor’.
Levensverhaal
Ad zag het levenslicht in Etten-Leur op 2 november 1937.
Ze was de tweede uit het gezin van vijf kinderen en groeide op met haar broer en drie zussen.
Na de lagere school ging ze werken in een naaiatelier.
Dat was niet echt haar keuze en daarom startte zij op zaterdag met de opleiding tot gezinsverzorgster.
Als jongedame ontmoette zij Henk Klemans en er bloeide iets moois op tussen hen.
Henk was zoon van een fietsenmaker en hij werkte samen met z’n broer Adrie in de rijwielhandel, die z’n vader eerder was gestart.
Na hun verkeringstijd trouwde het paar op 15 september 1960.
Ze gingen inwonen bij de moeder van Henk en diens broer Adrie.
Daar werd in juli 1961 hun dochter Jonnie geboren.
Het huis moest worden opgeknapt en daarom ging het jonge gezinnetje voor een tijdje elders inwonen.
Daar werd in mei 1966 dochter Olga geboren.
Vanwege de boekhouding behaalde Ad in die jaren haar boekhoud- en middenstandsdiploma.
…………………….
Groot was het verdriet toen het gezin in 1969 afscheid moest nemen van Henk en Ad met haar beide dochters achterbleef.
Twee jaar later verhuisden Ad, Jonnie en Olga naar de Vaandelstraat.
……………………..
Ad was een goede moeder voor de kinderen.
Zij was zorgzaam en Jonnie en Olga zien terug op een fijne jeugd.
De beide dochters groeiden op en kozen hun weg in het leven.
In 1983 werden Jonnie en Peter de trotse ouders en Ad Oma van kleinzoon Michael.
Ad was blij met hem en heeft veel op hem gepast.
Olga trouwde in 1994 met Rosh en ging in Amsterdam wonen wat Ad best wel ver weg vond.
Na een jaar zijn ze voor tien jaar naar Den Bosch verhuisd waar in 1995 Kayla en 1997 Deusa geboren zijn. In 2004 ging het gezin weer terug naar Amsterdam.
De kleinkinderen kwamen graag bij Oma logeren tijdens weekenden en vakanties.
Zo herinnert Deusa zich nog goed het bramenplukken, het aaien van de paarden en gezellig spelletjes doen.
Ad was erg trots op haar drie kleinkinderen.
Intussen is Ad naar een seniorenwoning in Gertrudisoord verhuisd.
Er waren fijne vakanties met Anton die hen door heel Europa voerde, maar ook naar Marokko, Tunesië, Roemenië en het toenmalige Joegoslavië.
Ad was heel actief en ze was lid van diverse clubs en bonden.
Met de Vrouwenbond en de KBO ondernam ze ook leuke reisjes naar Duitsland en Praag.
Maar ze was ook lid van de gym club, de fietsclub, de zwemclub en de handwerkclub.
Ad vond het fijn om ergens bij te horen en onder de mensen te zijn.
Zij heeft jarenlang als vrijwilligster koffie geschonken bij de Zilverberk en bij de dagbesteding van de Oude Hagedonk.
Dat vond ze fijn om te doen en Ad was tevreden als haar leven rustig haar gangetje ging.
Zo lang ze kon is ze zelfstandig gebleven, iets wat ze heel belangrijk vond.
Toen het echt niet meer ging, wilde ze het liefst naar Hagedonk.
Ad kende veel mensen uit Prinsenbeek en daarom vond ze dit bij uitstek de plaats voor haar.
Na een kort nood-verblijf elders kwam haar wens uit.
Toch was het voor haar de eerste tijd best even wennen, maar uiteindelijk heeft ze haar draai goed gevonden.
Twee weken geleden, op donderdag 22 februari ging het opeens slecht met Ad.
Ze had een longontsteking en bovendien werd zij getroffen door een CVA.
Jonnie ging die dag naar haar toe en Olga de dag daarop.
In het weekend heeft haar gezin en familie afscheid van haar mogen nemen.
Vorige week dinsdag is Ad – vroeg in de ochtend – van ons heengegaan.
Momentje stilte
Ik wil u allen vragen een ogenblik stil te staan bij uw persoonlijke herinneringen aan Ad.
We nemen een moment stilte in acht, waarin we met ons gebed of gedachten dicht bij haar kunnen zijn.
Momentje stilte. . . . . . . . . . . . . . .
We luisteren naar Vera Lynn met ‘Land of hope and glory’.
Tekst Rosh
Ik nodig Rosh van harte uit.
Gedicht van Rosh:'Meer wortels, dan boom… (voor de hele tekst: zie foto's)
Nu volgt Corry Konings 'Mooi was die tijd'
Tekst Kayla
We gaan luisteren naar kleindochter Kayla.
Tekst uit het boekje 'Maar kom wel terug' van Toon Tellegen:
pag 31: "Zou hij verdwaald zijn"
……………………….
Jessye Norman 'Ave Maria'
Zegening, Onze Vader
Het leven dat ons bij geboorte wordt geschonken is broos en breekbaar.
Daar blijven we ons altijd van bewust.
Maar we geloven vanuit Jezus boodschap dat dit voor Ad het einde niet is.
Het is voor haar een andere bestemming, zoals een bloem vanuit de knop tot volle bloei komt.
Zoals een vlinder uit zijn cocon kruipt en met volle kleur z’n vrijheid tegemoet vliegt.
Haar ouders hebben haar kort na haar geboorte laten dopen om aan te geven dat hun kindje vooral ook een kind van God is.
Zij gaven haar de naam:
Adriana Maria de Klerk
We willen nu weer water sprenkelen, zoals aan het begin van haar leven, bij haar doop, doopwater over haar werd uitgegoten.
Ik ga haar zegenen met wijwater om uit te drukken dat deze bijzondere vrouw, geleefd, geademd en lief heeft gehad.
Mag ik daarvoor vragen – voor zover dat voor u mogelijk is - te gaan staan.
Zegening met wijwater
Ad, ik zegen je in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest
We hebben jouw hand los moeten laten.
Maar de Vader in de hemel heeft jouw hand van ons overgenomen.
Daar zal hij je ontvangen in het paradijs en verenigen met al jouw dierbaren die jou op deze weg zijn voorgegaan.
Daar zullen we elkaar ook eens weer terugzien.
Beste mensen, troost elkaar met deze gedachten.
Onze Vader
Bidden we samen voor Ad het Onze Vader.
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd,
Uw rijk kome
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schuld
Zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven
En leid ons niet in bekoring
Maar verlos ons van het kwade. Amen
Iedereen neemt weer plaats.
Mededelingen
We komen aan het einde van deze afscheidsdienst voor Ad.
Namens ons allen wens ik haar gezin veel sterkte toe om het verlies van jullie moeder, schoonmoeder en oma in jullie leven een plaats te geven.
Namens hen dank ik u voor uw aandacht en medeleven.
Het betekent een grote steun op dit moeilijke moment van los laten.
Een bijzonder woord van dank spreekt het gezin uit naar de medewerkers van woon-zorgcomplex Thebe Hagedonk voor de liefdevolle aandacht en zorg die Ad van hen mocht ontvangen.
Afscheid nemen
Nu is het tijd, lieve mensen, om afscheid van Ad te nemen.
Uitvaartleidster Hella Timmermans zal u daarvoor uitnodigen.
Mensen die nog een bloem bij hebben, kunnen deze bij Ad neerleggen.
Daarna bent u van harte welkom in de koffiekamer van het uitvaartcentrum.
Het gezin heeft de wens om nog een laatste moment met moeder en oma samen te zijn.
Daarna kunnen we tijdens een informeel samenzijn mooie herinneringen aan Ad ophalen.
Ik dank u.
Rieu/Louwerse Time to say goodbye
Rob de Nijs Foto van vroeger 04:41